نویسندە: جمال پورکریم
مردم کوردستان و دیگر ملل تحت ستم در ایران سالها بود کە انقلابی را اغاز کردە بودند تا اینکە نتیجە ان در سال ٥٧ بە ثمر نشت و رژیم شاهنشاهی سرنگون شد. ثمرە انقلاب نشات گرفتە از اعتراضات مردمی توسط خمینی و عواملش بە غارت بردە شد.
ملت کورد از اغاز برسر کار امدن جمهوری اسلامی با توجە بە اینکە در دو بار مذاکرە با رژیم، ماهیت خمینی و حکومتش را شناختە بود، دو راه در پیش داشت یا تسلیم شدن در برابر رژیمی ارتجاعی و ضد بشری یا مقاومت و ایستادگی برای رسیدن بە ازادی و دمکراسی.
کوردستان با توجە بە اینکە دارای احزابی مدرن همچون حزب دمکرات کوردستان بود راه دوم را برگزید.
٢٨مرداد سال ١٣٥٨ رژیم تازە بە قدرت رسیدە در ایران بنا بر فتوای خمینی حملەای گستردە را بە کوردستان اغاز کرد.
خمینی بە ارتش و سپاه پاسداران و همەی نیروهای نظامی فرمان داد تا کوردستان را با زور اسلحە در هم بکوبند، نیروهای رژیم نیز در این راستا از هیچ جنیاتی در کوردستان دریغ نکردند ، سران رژیم بە حملات گستردە هوایی و زمینی بسندە نکردند و به دنبال دستور خمینی مبنی بر سرکوب ملت کورد ، آیت الله صادق خلخالی دستور اعدام صدها نفر از زنان و مردان و جوانان کوردستان را در عرض چند هفته در دادگاهایی فرمایشی صادر کرد.
خمینی فرمان حمله را صادر کرد و رئیس جمهورش بنی صدر خطاب به نیروهای سپاه و ارتش اعلام کرد تا خاموش کردن غائله کوردستان پوتین هایتان را از پا در نیاورید. ستونهای نظامی ارتش و سپاه از راه زمین به کوردستان که سنگر ادامه قیام ۵۷ مردم در سراسر ایران بود سرازیر شدند. با هیلی کوپتر، جت و فانتوم بر سر مردم شهر و روستاهای کوردستان آتش گشودند.
حمله ۲۸ مرداد توسط رژیم اسلامی تلاشی برای خفه کردن انقلابی بود که میرفت بساط جنایتکاران اسلامی را در همان روزهای نخست بقدرت رسیدنشان برچیند. همزمان با کوبیدن شهر و روستاها از راه زمین و هوا، صادق خلخالی اعدامهای وسیعی را از کرمانشاه تا ارومیه براه انداخت و بسیاری از عزیزترین و شریفترین انقلابیون، کمونیستها و هر انسان آزاده ای را در بی دادگاههای چند دقیقه ای جهل و توحش اسلامی به گلوله بستند.
خمینی رهبر جنایتکار جمهوری اسلامی به قوای سه گانه، هوایی، زمینی و دریایی فرمان داد “که در کوتاهترین زمان ممکن غائله کوردستان” را که از نظر او و دیگر سران حکومت اسلامی “وابسته به امپریالیسم آمریکا، رژیم بعث عراق و سران از قدرت ساقط شده حکومت سلطنتی بودند، سرکوب نمایند”. متعاقب این فرمان، دیگر سران ریز و درشت جمهوری اسلامی، از لیبرال های وحشت زده از قیام ۵٧ که عملا عصای دست آخوندها و مذهبیون در سازماندهی حکومت ترور و سرکوب اسلامی بودند، تا همکارانشان در حزب توده که نور امید ضد امپریالیستی را در دستان آغشته به خون خمینی و دار و دسته اش می دیدند ، در رکاب آنان قرار گرفتند و به حامیان وقیح نظام خودکامه و یکە سالاراسلامی تبدیل شدند، تا سازماندهندگان بعدی انقلاب فرهنگی و ایجاد وزارت اطلاعات، از سروش و حجاریان تا سازگارا و اکبر گنجی و دیگر اصلاح طلبان ، سبز پوشان و حاکمان کنونی دولت “تدبیر و امید” حسن روحانی، با اسلحه و قلم و زبان در خدمت ضد انقلاب اسلامی برای سرکوب انقلاب مردم کوردستان که همچنان سنگر مقاوم و رزمنده قیام شکست خوردە ایران بود، بسیج شدند.
با به محاصرە درآمدن “چمران” (یکی از فرماندهان نظامی رژیم ایران) در پاوه و تسلیم شدن او، در تاریخ ٢٨ مردادماه سال ١٣۵٨، “خمینی”، رهبر رژیم ایران با صدور فرمان جهاد علیه ملت کرد، دستور داد که نیروهای مسلح ایران رو به کوردستان سرازیر شوند.
پس از آغاز این جنگ خونین که به جنگ سه ماهه معروف می‌باشد، کشتارها و قتل و عام‌های گستردەای از سوی جنایتکاران رژیم ایران به وقوع پیوستند که طی آنها هزاران تن از شهروندان مدنی و غیرنظامی در کوردستان به شیوەای وحشیانه توسط بە اصطلاح سربازان گمنام امام زمان کشتە شدند.
متن پیام خمینی بدین شرح بود:
«بسم الله الرحمن الرحیم
از اطراف ایران گروه‌های مختلف ارتش و پاسداران و مردم غیرتمند تقاضا کرده‌اند که من دستور بدهم به سوی پاوه رفته، غائله را ختم کنند. من از آنان تشکر می‌کنم و به دولت و ارتش و ژاندارمری اخطار می‌کنم، اگر با توپ‌ها و تانک‌ها و قوای مجهز تا ۲۴ ساعت دیگر حرکت به سوی پاوه نشود، من همه را مسئول می‌دانم. من به عنوان ریاست کل قوا به رییس ستاد ارتش دستور می‌دهم که بی‌انتظار دستور دیگر و بدون فوت وقت با تمام تجهیزات به سوی پاوه حرکت کند و به دولت دستور می‌دهم وسایل حرکت پاسداران را فوراً فراهم کند. تا دستور ثانوی، من مسئول این کشتار وحشیانه را قوای انتظامی می‌دانم و در صورتیکه تخلف از این دستور نمایند با آنان عمل انقلابی می‌کنم. مکرر از منطقه اطلاع می‌دهند که دولت و ارتش کاری انجام نداده‌اند. من اگر تا ۲۴ ساعت دیگر عمل مثبت انجام نگیرد، سران ارتش و ژاندارمری را مسئول می‌دانم.
والسلام. روح‌الله الموسوی الخمینی»
اکنون کە ٣٩ سال از حملە بە کوردستان میگذرد، رژیم تغیری در ماهیتش ایجاد نشدە و همچنان کوردستان را دشمن انقلاب میپندارد و کوردستان نیز همچنان سنگر مقاومت و ایستادگی در برابر ظلم و ستم رژیم اسلامی باقی ماندە است.
هنوز هم جنایات سازماندهی شدە توسط رژیم اسلامی ایران در کوردستان ادامە دارد وایران همچنان همانند یک اشغالگر با خاک و مردم کوردستان رفتار میکند.
کوردستان در جهت دستیابی بە خواستەهایش دفاع و مبارزە مسلحانە و مدنی را حق مشروع خود میداند و در این راستا نیز هزاران شهید و قربانی را پیشکش بارگاه ازادی و دمکراسی کردە است .
ملت کورد در کوردستان اشغالی هرگز جنیاتهای رژیم خمینی را نە فراموش میکند و نە هرگز بانیان انرا میبخشاید.
